Metropolitan TabernacleElephant & Castle, London

به مراتب و در دوره‌های تاریخی مختلف، مردم این ایراد را از مسیحیان گرفته‌اند. مردم می‌گویند: ”چطور می‌توانیم مسیحیت را جدی بگیریم؟ این آئین، خیلی تنگ نظرانه (کوته فکرانه) است. برای مسیحی شدن باید خیلی ساده لوح بود. پیام مسیحیت آنقدر تنگ نظرانه و درهم و برهم است که پیروان آن باید مثل آن بشوند:– یعنی خیلی کوته بین و کم تجربه.“

این روزها روزهای بسیار مهمی است؛ ایامی که خود را در شرایط هشداری جدی از جانب خداوند می‌یابیم. هشدار و دعوتی که ما را به قدردانی از خداوند زنده وحقیقی و جستجوی او فرامی‌خواند. هرچند که اکثر ما از این شیوه فکرکردن خودداری می‌کنیم اما نباید فراموش کنیم که بی تفاوتی ما نسبت به خدای زنده،  تنها و تنها دلیل فجایع غیره منتظره همچون اپیدمی‌، سیل‌، و یا آتش‌سوزی‌های گسترده است. در کتاب مقدس به ما گفته شده که این قبیل رویدادها در آخرین روزها بیشتر پیش خواهند آمد. قبل از بازگشت دوباره خداوند ما عیسی مسیح، در دنیا بی‌خدایی گسترش یافته و اغلب انسان‌ها با آفریننده خود راز و نیاز و دعا نمی‌کنند.

به محض اینکه دربارۀ خدا فکر می‌کنیم، سؤالی که به ذهن همگی ما می‌آید این است که: «اگر خدایی هست، چرا اجازه می‌دهد تا جنگ به وقوع بپیوندد؟ چرا این همه رنج و بدبختی در دنیا وجود دارد؟ چرا باید رهبران دیکتاتوری ملت و جوانان خود را نابود و بیچاره سازند؟ و اگر (چنانکه مسیحیان بر این باورند) او خدای محبّت است، پس چرا اجازه می‌دهد بچه‌های ناقص‌الخلقه بدنیا بیایند و یا در زندانها شکنجه وجود داشته باشد؟»

سؤال اصلی این است: ”چگونه می‌توانم یقین به وجود خدا داشته باشم؟ چطور می‌توانم صد در صد مطمئن باشم؟“ اجازه بدهید در این زمینه چند سؤال دیگر را پیش کشید تا ما را در اندیشه‌مان یاری دهد. به عنوان نمونه، سؤال‌های ذیل را در نظر بگیرید: هدف از حیات و بودن من چیست؟ دنیا و جهانی که در آن زندگی می‌کنم از کجا آمده است؟ هدف از آن چیست؟ از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟